maa

tu także jak w Jeruzalem,

jest posępny mur płaczu.

Ci, którzy pod nim stali,

Już nigdy go nie zobaczą.

Pusta noc, pusty dom, głuchy gmach.

stąd ich wywleczono.

została ciemność i strach

i wnętrza - śmierci łono.

domy w kamiennym pochodzi

pod nieubłaganym niebem,

jak gdyby szły za pogrzebem

tysiecy rodzin

Mieczysław Jastrun

to boli

to tak strasznie boli...

nie szał nienawiści, którą płnie

wróg,

nie bezmiar niedoli

i nie razów sztuk -

nie gwiazda Syjonu

na Żyda ramieniu,

nie znak, że to Żyd,

bo to będzie dla nich -

dla nich - aż do zgonu -

poprzez pokolenia - tylko dla nich

wstyd

to boli

to tak straszliwie boli,

gdy nie obcy - wróg -

lecz ten, co w niewoli

tak samo jak my,

młody polski chłopiec i polska

dziewczyna

z meki naszej drwi...

gdy patrzą w ulicę na niemieckie harce

jak nas depcze wróg -

gdy się z tego śmieją jak bije starce

hańbi każdy próg...

czy to nic - że dziś

są jak my - w niewoli?

czy ich nie zaboli

taka prosta myśl, 

ze ta sama stopa razem deptała

nas - i Polską dumę

polską wolność - chwałę,

że wśród bród żydowskich

podeptanych w pyle

polski Orzeł Biały,

dumny polski orzeł

tarza się w bezsile?

czy nie widzą tego,

że to wspólny wróg nasz?

czy to nie wieczysta hańba

dla nich,

czy to nie jak gdyby

sami

pluli sobie w twarz?

to boli.

to strasznie boli!!!

M. Gebirtig